Χόρτο, εθελοντισμός και η επανένταξη του P2P

Δεν είναι ιδιαίτερα φρέσκο νέο, αλλά οποιαδήποτε αναφορά στο μέλλον των ομότιμων (P2P) δικτύων [ή, καλύτερα, "δικτύων ομοτίμων";] στη διανομή ψηφιακού περιεχομένου πρέπει να περιλαμβάνει και το "γνήσια Ιντερνετικό" Weed. Έχει ένα ωραίο grassroots appeal κι είναι ο πιο φυσικός τρόπος εκμετάλλευσης των ιδιαιτεροτήτων της τεχνολογίας - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει και αρνητικά: α) χρειάζεται DRM και β) αμφισβητεί τις παραδοσιακές μορφές διανομής τόσο ριζικά, ώστε να καθιστά το ενδεχόμενο αποδοχής του από μεγάλες δισκογραφικές στο προσεχές μέλλον εξαιρετικά αμφίβολο. Τέτοιου τύπου multilevel marketing ίσως λειτουργεί καλύτερα για upstart μπάντες και λιγότερο mainstream ακούσματα. [Σχετικό άρθρο στο Wired News]

Υπάρχει πάντα και η πρόταση του EFF, δανεισμένη από το εθελοντικό μοντέλο του shareware. Είναι απλή και ρεαλιστική, αλλά και πάλι δεν περιμένω από τη μουσική βιομηχανία να συμφωνήσει με κάτι τέτοιο, χωρίς να έχει πρώτα αδειάσει τη φαρέτρα των μηνύσεων και του lobbying.